Prezentacja dotycząca roli konia w historii, kulturze i mitologii Argentyny, połączona ze spotkaniem wigilijnym w Galerii Delfiny..
11/12/19
28/11/19
19/11/19
Wręczenia dyplomu członka honorowego pani Marcie Noguerze
Uroczystość wręczenia dyplomu członka honorowego Stowarzyszenia Polsko- Argentyńskiego pianistce i propagatorce twórczości Fryderyka Chopina pani Marcie Noguerze.
25/08/19
Wspomnienia o śp. Teresie Aleksandrze Kobryner
Inicjatorce i wieloletniej przewodniczącej Koła Byłych Wychowanek Liceum Sióstr Nazaretanek w Warszawie, założycielce i przez ćwierć wieku współprowadzącej Towarzystwo Przyjaciół Czterech Kontynentów, wieloletniej wiceprezes Towarzystwa Polsko-Szwajcarskiego, członku Zarządu Fundacji Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz członku Stowarzyszenia Polsko-Argentyńskiego.
W dniu 14 maja 2019 roku odeszła nagle śp. Teresa Aleksandra Kobryner. Dobry Człowiek, bardzo Dobry Człowiek.
„Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.
Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić…
tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić.”
Ks. J. Twardowski
Nigdy nie ma dobrego momentu na pożegnanie bliskich, ale zawsze jest dobry czas by otulić ich myślami. Dlatego, drogi Czytelniku, zatrzymaj się na chwilę i wspomnij Zmarłą…
I nie chodzi o to, żeby się smucić. Wspomnienia to dar, który łączy nas tu na dole z tymi tam na górze. Wspomnienia koją ból, przywołują uśmiech, potrafią czynić cuda. Pielęgnujmy je przywołując w myślach bliskich naszym sercom. Tulmy mocno w myślach tych już nieobecnych – rodziców, dziadków, sąsiadów, kolegów z klasy, znajomych z widzenia. Nie ból jest najgorszy w posiadaniu wspomnień, ale samotność. Wspomnieniami trzeba się dzielić.
„Jest rzeczą symboliczną i zarazem magiczną, że moja Mama Teresa odeszła z tego świata w dniu 14 maja br. podążając na uroczystość organizowaną przez ambasadę Szwajcarii. Tymczasem ze znalezionych po jej śmierci notatek sporządzonych przez mojego nieżyjącego Ojca, Jana Kobryner dowiedziałem się, że jednym z najważniejszych dni w jego życiu był dzień, w którym poznał moją Mamę. A był to… 14 maja 1955 roku, Teatr Współczesny w Warszawie.”
Janusz Kobryner, syn
To majowe spotkanie odmieniło życie młodej absolwentki Uniwersytetu Warszawskiego. Małżeństwo z Janem Kobryner (1920-2005), ekonomistą i dyplomatą, zapoczątkowało Jej podróże po świecie oraz poznawanie różnych kultur i systemów wartości. I zawsze chętnie dzieliła się z innymi swoją wiedzą nabytą podczas pobytów w Burmie (obecnie Myanmar), Kambodży, Tajlandii (d. Syjam), Cejlonie (Sri Lanka), Wietnamie Południowym, Laosie, Hongkongu, Singapurze, Malezji, czy też w Indiach, Pakistanie, Iranie, Chinach i Japonii.
„Moja Mama była wyznawczynią Teorii „Ex Oriente Lux” czemu dawała wyraz zarówno podczas rodzinnych dysput jak również podczas wystąpień publicznych. Z jednej strony pozostała wierna wartościom wpojonym jej podczas kilkuletniego uczęszczania do Liceum Sióstr Nazaretanek w Warszawie. Z drugiej strony cechowała ją tolerancja wobec Każdego, bez względu na jego pochodzenie, światopogląd, rasę czy wyznawane poglądy.”
Janusz Kobryner, syn
W dniu 24 maja 2010 roku, w piątą rocznicę śmierci Męża, Teresa Aleksandra Kobryner i Jej syn Janusz, pragnąc utrwalić pamięć o Mężu i Ojcu, napisali
„W daleką podróż zabrał Cię Bóg.
Jedną nadzieję Nam dając,
Że kiedyś przekroczą, też Niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostali…”
Wspominając śp. Teresę Aleksandrę Kobryner pamiętajmy, że
„Śmierć nie jest kresem naszego istnienia, żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach. Albowiem to dalej my a nasze ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia”
A. Einstein
Bowiem
„Umarłych wieczność dotąd trwa,
dokąd pamięcią im się płaci”
A
„Ci których kochamy nie umierają nigdy,
bo miłość to nieśmiertelność"
W. Szymborska
Dlatego
„Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą…”
ks. J. Twardowski
Spieszmy się kochać ludzi. Nie odkładajmy spotkań, bo za daleko, za późno, za często. Nie szczędźmy ciepłych słów przyjaciołom, braciom, ciociom. Nie zapominajmy mówić dziękuję, przepraszam, kocham. Nie bójmy się tulić, całować, uśmiechać. Nie kryjmy czułości, tęsknoty, troski. Nie wstydźmy się uczuć i bliskich relacji. Bądźmy dla siebie lepsi i celebrujmy wspólnie spędzane chwile. Żyjmy tak, żeby było kogo wspominać. Bo na końcu liczy się człowiek.
Śp. Teresę Aleksanderę Kobryner pożegnaliśmy w dniu 21 maja 2019 r. na mszy w Kościele św. Stefana w Warszawie przy ul. Czerniakowskiej 137, po której nastąpiła uroczystość pogrzebowa na Cmentarzu w Wilanowie.
Mieczysław Kowalski
Członek-założyciel Stowarzyszenia Polsko-Argentyńskiego
09/08/19
Spotkanie w Ambasadzie Republiki Argentyny
Na zaproszenie Pani Ambasador Republiki Argentyny w Polsce 9 sierpnia 2019 przedstawiciele naszego Stowarzyszenia złożyli wizytę w siedzibie misji. W spotkaniu wzięła udział Pani Ambasador Ana Maria Ramirez wraz z grupą współpracowników, a ze strony Stowarzyszenia Polsko- Argentyńskiego Przedstawicielka Ewa Pernal oraz pan Michał Starosta z małżonką.
Rozmowa dotyczyła założeń, celów i form działania naszego Stowarzyszenia oraz możliwych form współpracy. Przedstawiliśmy plany na przyszłość, szczególnie te, które dotyczą 100 lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych między Argentyną a odrodzoną Polską. Rozmawialiśmy także o bohaterze obu narodów, majorze Ryszardzie Białousie, legendarnym dowódcy harcerskiego batalionu „Zośka”, w związku ze sprowadzeniem jego prochów z Patagonii i niedawnymi uroczystościami złożenia ich na Powązkach.
REUNIÓN CON AUTORIDADES DE LA ASOCIACIÓN POLACO-ARGENTINA
19/07/19
Piknik Argentyński
W dniu 19 lipca 2019 roku odbył się Piknik Argentyński. Wydarzenie miało miejsce w Służewskim Domu Kultury.
Zawsze gościnne progi Domu Kultury i gościnność Pani Dyrektor pod czujnym okiem Pani Ambasador Argentyny i zaangażowaniem Ambasady Argentyny, sprawiły iście sielską atmosferę tego wydarzenia. Po oficjalnych przemówieniach rozpoczął się rodzinny piknik.
W wydarzeniu uczestniczyły Władze Dzielnicy m.st. Warszawy. Nie bez znaczenia pozostaje fakt udziału Władz Stowarzyszenia Polsko-Argentyńskiego oraz jego wielu członków i sympatyków.
Piknik rozpoczął się tangiem – pokazem tanga, czyli tradycyjnym tańcem argentyńskim. Uczestnicy mogli nasycić oczy i uszy pięknym tańcem oraz muzyką. Po tej uczcie duchowej, przyszedł czas na bardziej przyziemne sprawy. Kuchmistrz Ambasady stanął na wysokości zadania. Uczestniczy pikniku mogli rozkoszować swoje podniebienia wyśmienitymi choripanami i morcipanami. Ustawiła się spora kolejka do degustacji, a każdy pracownik Ambasady, zadbał z troską o każdego uczestnika pikniku.Po zaspokojeniu ducha i żołądka, przyszedł czas na wysiłek intelektualny, mianowicie literaturę dziecięcą. Były czytania, konkursy i nagrody.
Ażeby nie zaschło w gardle i każdy mógł się orzeźwić w upale, bo pogoda dopisała, na bieżąco serwowana była yerba mate i inne napoje.
Atmosfera była rodzinna, przyjacielska i skłaniała do rozmów na różne tematy oraz snucia planów na przyszłość.
Impreza zintegrowała wielu Argentyńczyków i Polaków, Rodziny i Przyjaciół, Starszych i Młodszych oraz z różnych środowisk. W tym magicznym miejscu i z tymi Ludźmi, wszyscy czuli się jak w domu bez żadnych barier.
Opracował Michał Starosta
20/05/19
02/04/19
Carlos Gardel - El zorzal rioplatense
2. kwietnia 2019 w Casa Latinoamericana mieliśmy okazję spotkać sie na prezentacji.
20/02/19
Subskrybuj:
Posty (Atom)